《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第56章 聖嬰院23
恐怖<i></i><i></i><i></i>，眾<i></i>驚顫
“嘿嘿，<i></i>果鬼醫姐姐想教訓<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抗<i></i>，任憑處置。”
陳青源<i></i>似<i></i><i></i>無賴。
“......”公孫楠默念<i></i>幾遍靜<i></i>訣，<i></i>讓<i></i>己受<i></i>陳青源<i></i>影響。<i></i><i></i><i></i><i></i>臉皮厚<i></i>，已<i></i>超<i></i><i></i>世<i></i><i></i><i></i>切，任何神兵利器<i></i>砍<i></i>破。
“若<i></i>認<i></i><i></i><i></i>威脅，<i></i>便<i></i>威脅吧！”
<i></i><i></i>公孫楠較<i></i>氣憤<i></i><i></i>，柳若依跳<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>試試看。”
送<i></i>門<i></i><i></i>氣筒，公孫楠<i></i><i></i><i></i>放手。
“<i></i>見棺材<i></i>掉淚。”
直<i></i><i></i><i></i>，柳若依<i></i><i></i>認<i></i><i></i><i></i>切<i></i><i></i>陳青源<i></i>布局，<i></i><i></i>唬住<i></i>場強者。她柳若依<i></i><i></i><i></i>被陳青源踩<i></i>幾次，偏偏<i></i>信<i></i><i></i>邪，<i></i><i></i>揭穿陳青源詭計，將<i></i>狠狠<i></i>折磨<i></i>番。
<i></i><i></i>，柳若依<i></i>掌拍向<i></i>公孫楠，寒意凜冽，直接凍結<i></i>周圍<i></i>虛空。
看<i></i>柳若依<i></i>手<i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，陳青源臉<i></i><i></i>喜色難<i></i>掩飾，<i></i><i></i>暗道：“<i></i><i></i>老妖婆終<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>討苦吃，倒黴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>刻，寒冰掌已至公孫楠<i></i><i></i><i></i>，寒風<i></i><i></i>，掀翻<i></i>殿<i></i><i></i>許<i></i>桌椅<i></i>柱<i></i>。
玄青宗<i></i>眾<i></i>準備迎戰，紛紛召喚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道兵。
<i></i><i></i>林長<i></i><i></i><i></i>欲<i></i><i></i>手<i></i><i></i>候，公孫楠拂袖<i></i>揮，打碎<i></i>柳若依<i></i>寒冰掌意，並且<i></i><i></i>鬼魅<i></i>般<i></i><i></i><i></i>柳若依<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>肉眼<i></i><i></i>捕捉<i></i>速<i></i>掐住<i></i><i></i>脖<i></i>。
隨<i></i>公孫楠右手微微<i></i><i></i>，柳若依<i></i>身<i></i>被提<i></i><i></i>半空<i></i>。
柳若依<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>六根銀針，封住<i></i>她<i></i><i></i>身<i></i>脈，<i></i><i></i><i></i>彈，<i></i><i></i><i></i>調<i></i><i></i><i></i><i></i>靈氣。換言<i></i>，此<i></i>此刻<i></i>柳若依，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>普通<i></i>拿<i></i>刀<i></i><i></i>將她殺<i></i>。
公孫楠<i></i><i></i>手速<i></i>很快，<i></i>場沒<i></i><i></i><i></i>看<i></i>清楚。
<i></i><i></i>柳若依被公孫楠掐<i></i>脖<i></i>提<i></i><i></i><i></i>，眾<i></i>慌神<i></i>，<i></i>驚雷霹靂，<i></i>臟驟停。
<i></i>場<i></i><i></i><i></i>駭目驚<i></i>，身<i></i>僵硬<i></i>幾<i></i>，看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>幕，難<i></i>置信。身<i></i>渡劫期<i></i><i></i><i></i>柳若依，竟<i></i>被瞬<i></i>**，<i></i>死皆<i></i>她<i></i><i></i><i></i>念<i></i><i></i>，任誰<i></i>很難接受。
<i></i><i></i>，<i></i>確<i></i><i></i><i></i><i></i>爭<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>六銀魄針，鬼醫<i></i>絕<i></i>！”
沈石傑見<i></i>識廣，僅僅<i></i>看<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>柳若依身<i></i><i></i>銀針，便知曉<i></i><i></i><i></i>曆，驚呼<i></i>道。
鬼醫<i></i>銀魄針，<i></i><i></i>救<i></i>，<i></i><i></i>殺<i></i>。
她真<i></i><i></i>傳言<i></i><i></i>鬼醫！
<i></i><i></i><i></i>恍<i></i><i></i>悟，目瞪口呆。
<i></i><i></i>刻，再無<i></i><i></i>敢<i></i>公孫楠<i></i>敬，敬畏恐懼，渾身顫抖。
“玄青宗首座林長<i></i>，見<i></i>鬼醫尊者。”
林長<i></i>率先回<i></i>神<i></i>，走<i></i><i></i><i></i>台，<i></i><i></i>公孫楠拱手<i></i>拜。
“拜見尊者。”
董問君<i></i><i></i>怔<i></i><i></i><i></i>，將<i></i><i></i><i></i>震撼強<i></i>壓<i></i><i></i><i></i><i></i>，趕緊<i></i>禮。
誰<i></i><i></i>清楚鬼醫<i></i>具<i></i>修<i></i>達<i></i><i></i>哪<i></i>步，隻<i></i>曾<i></i><i></i>道傳言，某<i></i><i></i>乘修士<i></i><i></i>給鬼醫幾<i></i>薄<i></i>，<i></i>願<i></i>罪。
再<i></i><i></i>鬼醫<i></i>雷霆<i></i>勢將柳若依<i></i>服<i></i>，足<i></i>證明鬼醫<i></i>恐怖<i></i>。
“尊者<i></i>臨，請恕<i></i><i></i>眼拙，未<i></i>及<i></i><i></i>禮<i></i>迎。”
沈石傑沒<i></i>剛<i></i>始<i></i>威風，低頭<i></i>拜。
<i></i>宗強者<i></i>趕緊<i></i>禮，<i></i>敢再<i></i>絲毫<i></i>懷疑。
<i></i>情轉變<i></i>太突<i></i><i></i>，誰<i></i>沒<i></i>料<i></i>陳青源真<i></i><i></i>將鬼醫請<i></i>，<i></i>且<i></i>係看<i></i><i></i>極<i></i><i></i>密。<i></i><i></i><i></i>話，換<i></i><i></i><i></i>稱呼鬼醫<i></i>“姐姐”，看<i></i><i></i><i></i>**。
<i></i>蹤縹緲<i></i>鬼醫真<i></i>陳青源<i></i>識，<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？
<i></i><i></i><i></i><i></i>懵逼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>眼角<i></i>餘光看<i></i>陳青源，沒<i></i><i></i>解。
“無需<i></i>禮。”
公孫楠語氣清冷。
眾<i></i><i></i>身，<i></i><i></i>翼翼<i></i>看<i></i>公孫楠，<i></i>敢像最初<i></i><i></i><i></i><i></i>肆無忌憚<i></i>審視<i></i>。
陳青源<i></i><i></i>狗賊，<i></i>啥<i></i>讓鬼醫<i></i>臨，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>麼<i></i>嗎？
今<i></i><i></i><i></i>，怕<i></i>麻煩<i></i><i></i>。
<i></i>宗強者<i></i><i></i>暗罵，恨<i></i><i></i>將陳青源剁碎<i></i>喂狗。
既<i></i><i></i>喜歡忽悠，<i></i><i></i>忽悠<i></i>底啊！<i></i>啥突<i></i>認真<i></i><i></i><i></i>，真將鬼醫<i></i><i></i>尊給請<i></i><i></i>，<i></i>讓<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>啊！
眾<i></i>戰戰兢兢，<i></i>知<i></i>措。
沈石傑很想<i></i>口<i></i>柳若依求情，<i></i><i></i><i></i>想招惹<i></i>鬼醫，隻<i></i>閉嘴<i></i>言，額頭冒<i></i><i></i>密密麻麻<i></i>冷汗。<i></i>且，倘若鬼醫計較<i></i><i></i><i></i>話，<i></i>身<i></i>處境<i></i>很麻煩，哪<i></i><i></i>顧<i></i><i></i>彆<i></i>。
柳若依被掐<i></i>脖<i></i>，又<i></i><i></i>施展道術，<i></i>句話<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>通紅，氣血堵塞，<i></i>情略微猙獰，<i></i>雙眼睛充滿<i></i>恐懼<i></i>色。若<i></i>早知眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>假扮<i></i>，打死她<i></i><i></i>敢<i></i><i></i><i></i>此<i></i>敬<i></i>語啊!
柳若依<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哭<i></i>，<i></i>次被陳青源坑慘<i></i>。
“威脅<i></i>，誰給<i></i><i></i>勇氣？
”
公孫楠凝視<i></i>柳若依<i></i>眼睛，讓<i></i><i></i><i></i>深處<i></i>恐懼變<i></i>更<i></i><i></i>。
柳若依<i></i>勁<i></i>張<i></i>嘴巴，很想<i></i>話，卻<i></i><i></i><i></i><i></i>任何<i></i>聲音。
“噗通”<i></i>聲，公孫楠將柳若依扔<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“咳咳咳......”
柳若依咳嗽<i></i><i></i><i></i>，雙手捂<i></i>脖<i></i>，梳<i></i><i></i>被堵塞<i></i><i></i>脈。
緊接<i></i>，柳若依放<i></i><i></i>尊嚴，跪<i></i>求饒：“<i></i><i></i><i></i>知<i></i>鬼醫<i></i>輩，無禮<i></i>處，請<i></i>輩寬恕。”
<i></i><i></i>銀魄靈針<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，柳若依<i></i>敢做<i></i>太<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>怕讓銀針紮<i></i><i></i><i></i>，很<i></i><i></i>傷<i></i><i></i>命。
柳若依<i></i><i></i>死，<i></i><i></i>公孫楠<i></i><i></i>念<i></i><i></i>。隻<i></i>她想，頃刻<i></i>便<i></i>取走柳若依<i></i><i></i>命。
沈石傑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想幫忙，<i></i><i></i>沒<i></i>幫。
鬼醫<i></i><i></i><i></i>淩駕眾<i></i><i></i><i></i>，即<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手，<i></i>肯<i></i>改變<i></i><i></i>什麼，<i></i>倒<i></i>將局勢鬨<i></i><i></i><i></i>收拾<i></i><i></i>步。