《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第166章 逃離研究<i></i>11
金鐵交鳴。
肅殺<i></i>氣<i></i>空氣<i></i>縈繞激蕩！
陳<i></i>熙身<i></i><i></i>繃，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>暗驚。
<i></i><i></i>什麼詭異<i></i>術？
“……”
<i></i><i></i>剛剛<i></i><i></i>瞬<i></i>，陳<i></i>熙感覺<i></i>己<i></i><i></i><i></i>適<i></i><i></i><i></i>似乎<i></i>快<i></i>被凝<i></i>固<i></i>！
黃<i></i>浩嘴角<i></i>咧，笑<i></i>萬<i></i><i></i>容。
“刑烈！”
<i></i>聲輕吼，刹<i></i><i></i>，無色<i></i>適<i></i><i></i>空氣<i></i>顯<i></i><i></i><i></i>，<i></i>身<i></i>極窄<i></i>利劍<i></i>姿，破空向陳<i></i>熙襲<i></i>！
鋒刃未<i></i>，森<i></i><i></i>劍氣已<i></i>將陳<i></i>熙<i></i>眉<i></i>戳<i></i><i></i><i></i>紅<i></i>，<i></i>滴晶瑩血珠緩緩流<i></i>。
<i></i>光火石<i></i>，突<i></i><i></i><i></i><i></i>聲暴喝：“夠<i></i>！”
聲<i></i>雷音敕令，<i></i><i></i>違逆。
瞬<i></i>，金鐵肅殺<i></i>氣<i></i>利劍冰消雪融，仿佛<i></i>未<i></i><i></i><i></i>。
眾<i></i>轉頭<i></i>睛<i></i>看，原<i></i><i></i>王<i></i>金剛剛<i></i>適者公<i></i><i></i>緩緩走<i></i>，手<i></i><i></i>拿<i></i><i></i><i></i>白紙卷軸。
王<i></i>金威聲道：“<i></i>浩，<i></i><i></i><i></i>麼教<i></i>欺負<i></i><i></i><i></i>？”
<i></i>八品<i></i><i></i>，強<i></i>黃<i></i>浩<i></i><i></i><i></i><i></i>低頭：“<i></i>敢……”
“最近很閒？<i></i><i></i>趕緊<i></i>狩獵、修煉！”
黃<i></i>浩唯唯諾諾道：“<i></i>，師父……
回頭<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i>找您請教……”
話音未落，黃<i></i>浩便夾<i></i>尾巴灰溜溜<i></i>逃<i></i><i></i>適者公<i></i>。
陳<i></i>熙：“……”
王<i></i>金龍<i></i>虎步，緩緩走<i></i>公<i></i>門口<i></i>台階，走<i></i>眾<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>“驚魂未<i></i>”<i></i>陳<i></i>熙，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>偷偷暗笑：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃癟<i></i><i></i>候？”
“咳咳，怎麼回<i></i>，膨脹<i></i>？連六品<i></i>期<i></i><i></i><i></i>敢招惹<i></i>？”王<i></i>金問道。
黑光暗<i></i>，墨<i></i><i></i>般<i></i>暗影<i></i><i></i>緩緩<i></i>陳<i></i>熙雙掌<i></i>凝聚<i></i><i></i>柄細身<i></i><i></i>世紀歐式騎士窄劍，恰<i></i>剛剛懸停<i></i><i></i>額<i></i><i></i><i></i><i></i>柄。
陳<i></i>熙陷入沉思，問道：“王院長，剛剛黃<i></i>浩<i></i><i></i>‘刑烈’……<i></i>什麼？”
王<i></i>金<i></i>笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>‘偷<i></i>’<i></i><i></i><i></i>戰技？哈哈哈哈，<i></i>勸<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>條<i></i>吧……”
暗影乍<i></i>收回掌<i></i>，<i></i>歸無<i></i>。
陳<i></i>熙雙手<i></i>始緩緩向<i></i>釋放適<i></i>，並試圖將適<i></i><i></i>氣凝<i></i>劍<i></i>，口<i></i>呢喃道：“想<i></i><i></i>普通<i></i>適<i></i>凝<i></i>劍，真<i></i>挺難……”
噗……
適<i></i>壓縮<i></i><i></i>，瞬
<i></i>逸散。
王<i></i>金抱胸<i></i>道：“彆試<i></i>，<i></i><i></i><i></i>凝<i></i><i></i><i></i><i></i>沒<i></i><i></i>嗎？”
陳<i></i>熙<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i>。
“確<i></i>……想<i></i>固<i></i>適<i></i><i></i><i></i>，必須<i></i><i></i><i></i>精神<i></i><i></i><i></i>包裹、向<i></i>壓縮，並最終固<i></i>凝<i></i>……”陳<i></i>熙抬頭無<i></i>奈何道：“<i></i><i></i>想<i></i><i></i>臂驅<i></i><i></i><i></i><i></i>精神<i></i>，怎麼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品境界吧？
黃<i></i>浩<i></i>長<i></i><i></i>隻<i></i>六品，<i></i>怎麼做<i></i><i></i>……？”
無論怎麼看，黃<i></i>浩<i></i><i></i><i></i><i></i>更偏向<i></i>修煉軀<i></i><i></i>“愣頭青”適者，絲毫<i></i>像擅長精神<i></i><i></i><i></i><i></i>。
王<i></i>金<i></i><i></i><i></i>拍陳<i></i>熙<i></i>肩膀道：“傻<i></i><i></i>，<i></i>‘刑烈’<i></i>黃<i></i>浩<i></i>領域，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“領域？”陳<i></i>熙<i></i>驚：“六品，領域……”
<i></i>己<i></i><i></i>已<i></i><i></i>五品<i></i>，掌握領域看<i></i><i></i>似乎<i></i><i></i>怎麼遙遠？？？
王<i></i>金<i></i>知陳<i></i>熙<i></i>想，<i></i>口打擊<i></i>道：“六品才<i></i>基礎，<i></i><i></i>遠<i></i>呢！”
陳<i></i>熙：“……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，需<i></i>先<i></i>輔槍修煉<i></i>黃金<i></i>級，<i></i><i></i>淬煉<i></i><i></i>塊金骨，<i></i><i></i>六品境……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啦？”陳<i></i>熙喜<i></i>望<i></i>。
“想<i></i>美！六品境界<i></i>修<i></i>最苦，需<i></i>慢慢打熬……
<i></i>身<i></i>百零六塊骨頭，每<i></i>塊<i></i>必須腳踏<i></i><i></i><i></i>淬煉，<i></i>果運氣<i></i><i></i>話，差<i></i><i></i>六品<i></i><i></i>期左右<i></i><i></i><i></i><i></i>掌控屬<i></i><i></i>己<i></i>領域<i></i>……
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>恐怕需<i></i>熬<i></i>七品才<i></i>真<i></i>擁<i></i>領域。”
眾<i></i>：“……”
真<i></i><i></i><i></i>麼難？！