《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第160章 逃離研究<i></i>05
第六<i></i>約<i></i>，<i></i>往西疆
儒門<i></i><i></i>任聖<i></i>，距今已<i></i><i></i><i></i><i></i>萬<i></i><i></i>吧！
<i></i>任儒聖，知<i></i><i></i><i></i>。<i></i>威望極<i></i>，影響深遠。
“儒聖<i></i>道，<i></i><i></i>簡單。”
儒聖<i></i><i></i><i></i><i></i>簡單<i></i>境界，極<i></i>複雜。
<i></i><i></i>、<i></i>品、貢獻<i></i><i></i>，皆<i></i>遠<i></i><i></i><i></i><i></i>儒士<i></i><i></i>，並且<i></i><i></i><i></i><i></i>意誌<i></i>認<i></i>。
“<i></i>認<i></i><i></i><i></i>，證明<i></i><i></i><i></i>凡<i></i><i></i>軀駕馭<i></i>則。僅憑<i></i><i></i><i></i>，注<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i><i></i>凡。”
常<i></i>秋沉聲<i></i>道。
“每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路<i></i>走，希望<i></i><i></i><i></i><i></i>功吧！”
陳青源<i></i>再深思，轉頭望向<i></i>遠處。
<i></i>初，陳青源<i></i>想留<i></i><i></i>吃食給魯南弦。
轉念<i></i>想，<i></i><i></i>魯南弦<i></i>悟道<i></i>活，<i></i><i></i>破壞。留<i></i>書籍，已<i></i>足夠<i></i>。
<i></i><i></i>再次啟程，準備<i></i>往<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>走。
打探消息，<i></i>知<i></i>師尊餘塵<i></i><i></i><i></i><i></i>，陳青源<i></i><i></i><i></i>暖。
餘塵<i></i>很<i></i>滿帝州<i></i>宗<i></i><i></i><i></i>，堵門、邀戰、破口<i></i>罵<i></i><i></i>，惹<i></i><i></i>少宗門強者<i></i>煩，卻又沒<i></i>耐將餘塵<i></i>**，頭痛欲裂。
“師父登<i></i><i></i>神橋，真<i></i>。”
陳青源喃喃<i></i>語。
師父閉<i></i><i></i><i></i>，沒<i></i>危險，身<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i>興。<i></i><i></i><i></i><i></i>，師父變強<i></i>，<i></i><i></i>更<i></i><i></i>保護徒弟。
<i></i><i></i>陳青源很想<i></i>師父碰<i></i>，聊聊<i></i>常。
<i></i><i></i>，師父鬨<i></i><i></i><i></i>麼<i></i><i></i><i></i>靜，許<i></i>勢<i></i><i></i>老<i></i>夥<i></i>盯<i></i><i></i>。
<i></i>果<i></i><i></i>候陳青源<i></i>師父<i></i>見，太容易暴露身份<i></i>，<i></i><i></i>招惹禍<i></i>。
安<i></i><i></i>見，<i></i><i></i>算<i></i>。
“<i></i><i></i>再向師父<i></i>老<i></i><i></i>請罪吧！”
陳青源剛剛<i></i>舊土回<i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>世<i></i>焦<i></i>。
回<i></i><i></i>世，需<i></i>做<i></i><i></i>情<i></i>很<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>件，便<i></i><i></i><i></i><i></i>淵<i></i><i></i><i></i>位姑娘姑娘。
<i></i><i></i>立<i></i><i></i>九<i></i>約<i></i>，陳青源已<i></i>完<i></i><i></i>五<i></i>。
<i></i>段<i></i><i></i>，玉鐲<i></i><i></i>特殊空<i></i>傳<i></i><i></i>紅衣姑娘<i></i>意誌。
第六<i></i>約<i></i>！
紅衣姑娘讓陳青源<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，拿<i></i>件東西。
<i></i><i></i>位<i></i>西疆<i></i>某<i></i>角落，至<i></i><i></i>何<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>清楚。
“西疆......”陳青源<i></i>沒<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知西疆<i></i>風景<i></i>帝州<i></i>何<i></i><i></i>。
另<i></i>，陳青源<i></i>直沒忘記道<i></i>院長<i></i>囑托。
<i></i><i></i>神秘<i></i>古盒，將<i></i>交給<i></i>緣<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，盒<i></i>沒<i></i>絲毫<i></i><i></i><i></i>，尋<i></i><i></i><i></i>謂<i></i><i></i>緣<i></i><i></i>。根據院長<i></i><i></i>，<i></i>緣<i></i>位<i></i>南域<i></i><i></i>，具<i></i><i></i>什麼<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知。
<i></i><i></i><i></i>往南域<i></i><i></i><i></i>帝宮，讓<i></i>靜<i></i>靈智回歸<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>急，<i></i>靜目<i></i><i></i><i></i>想回<i></i>，願意跟<i></i>陳青源<i></i>處走走。
“唉！”
陳青源<i></i>聲長歎，<i></i>做<i></i><i></i>情屬<i></i><i></i><i></i>兒<i></i>。
帝州，某處繁華<i></i>古城。
<i></i><i></i><i></i>往，嘈雜聲<i></i>斷。
“據<i></i>千塵宗<i></i>某<i></i>核<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>古傳承，<i></i><i></i><i></i>增，<i></i><i></i><i></i><i></i>搖千塵聖<i></i><i></i><i></i>位，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>衝突。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>許<i></i><i></i>古老秘境，雖<i></i>無<i></i>造<i></i>，但<i></i>殺<i></i>無限。<i></i><i></i><i></i>，東萊穀<i></i>聖<i></i>死<i></i><i></i><i></i>處秘境，甚<i></i><i></i>惜。”
“<i></i><i></i><i></i>處古<i></i>秘境，摘星樓<i></i><i></i>靈觀<i></i><i></i>層爆<i></i><i></i><i></i>戰，具<i></i>情況<i></i>知。”
“儒門準備挑選<i></i>代領袖，邀請<i></i><i></i>少<i></i><i></i>，<i></i>惜<i></i><i></i><i></i><i></i>低微，沒資格<i></i>眼<i></i>見。”
“......”
<i></i>座雅致<i></i>酒樓<i></i><i></i>，陳青源聽<i></i>酒客<i></i><i></i>談論聲，篩選<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信息。