《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第145章 創世<i></i>船19
<i></i>想她<i></i>。
隨手截<i></i>眼<i></i><i></i>幕風光美景，珍惜<i></i>攏入掌<i></i>。<i></i>垂眸注視，<i></i>團白色<i></i>霧氣<i></i>凝<i></i><i></i><i></i>剛剛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>容貌美<i></i>勝收，<i></i>添<i></i><i></i>抹唇色更<i></i>錦<i></i>花……
又<i></i>很久，永恒<i></i><i></i><i></i><i></i>神位，<i></i>神<i></i>思念凝結，美<i></i><i></i>身。少女<i></i><i></i>貌，集神<i></i>偏<i></i><i></i><i></i>身，<i></i>永恒帶<i></i>最絢麗<i></i>光華。
少女<i></i><i></i>，永恒煥<i></i><i></i><i></i>。連久未走<i></i>神殿<i></i>神<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>望向少女，露<i></i>清淺<i></i>笑。
<i></i>諳世<i></i><i></i>少女，坐<i></i>命運花海<i></i>央，手指翻<i></i>編<i></i><i></i><i></i><i></i>花環，滿意<i></i>戴<i></i>頭<i></i>，抬眸向<i></i>，調<i></i>花環，她注意<i></i>神<i></i><i></i>看她，少女燦爛<i></i>笑，托<i></i>臉求誇獎，“<i></i>漂亮嗎？”
少女<i></i>靈魂美<i></i>瑰麗，<i></i>美<i></i>空蕩蕩。
她身<i></i>繁複典雅<i></i>白紗層層綴<i></i>，<i></i>花海<i></i>鋪展<i></i>仿佛<i></i>朵盛放<i></i>白牡丹，傾<i></i>傾城，貴氣芳華，<i></i>朵綻放，豔姿蓋<i></i>萬花<i></i>海。
<i></i>美<i></i>誕<i></i><i></i>少女，<i></i>格<i></i><i></i><i></i><i></i>美<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>蘇殷<i></i>很<i></i><i></i><i></i>。
終究隻<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>創造<i></i><i></i><i></i>每<i></i><i></i>世界，<i></i>知<i></i>覺繁盛、<i></i>展，<i></i><i></i><i></i>源頭，演變萬千。
最<i></i><i></i>世界沒<i></i><i></i>處<i></i>似，風格萬千，<i></i><i></i><i></i><i></i>優<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>花朵，<i></i><i></i>規則約束<i></i>沒<i></i><i></i>美麗。
神<i></i>執掌世界<i></i>則，卻很少<i></i><i></i><i></i>則，甚至<i></i>道規則。<i></i>給予每<i></i>世界<i></i><i></i><i></i>權利，<i></i>每<i></i>世界<i></i><i></i>命<i></i><i></i><i></i>長，長<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>麼，眼<i></i><i></i>少女呢？
<i></i>命軌跡<i></i>丁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>結果差<i></i>千<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>少女，<i></i><i></i>收獲<i></i><i></i>蘇殷嗎？
少女<i></i>跑<i></i><i></i>，雙手神神秘秘<i></i>背<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>神<i></i>低頭。
神<i></i><i></i><i></i>留神<i></i>變<i></i><i></i>位頭戴花環<i></i>神<i></i>。少女<i></i><i></i><i></i>繞<i></i><i></i>轉<i></i><i></i>圈，又追<i></i>隻飛<i></i>她肩頭停留<i></i>瞬<i></i>蝴蝶跑<i></i><i></i>。
神<i></i>凝眉思考，深感<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恐怕<i></i><i></i>收獲<i></i><i></i>蘇殷，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>棉襖——知冷知熱，<i></i>給老父<i></i>戴花環。
<i></i>該<i></i>赴約<i></i>。
神<i></i><i></i>情舒展，忽<i></i>，絕美<i></i>笑容<i></i><i></i>唇邊綻放，瀲灩<i></i>眉宇浮<i></i><i></i>深情<i></i><i></i><i></i>翹首<i></i>盼，<i></i><i></i>赴<i></i>場路<i></i><i></i>知<i></i>走<i></i>久<i></i>約<i></i>，<i></i><i></i>知她<i></i><i></i><i></i><i></i>？
<i></i>甚至<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？
隻<i></i>憑<i></i><i></i>誠執念<i></i>往<i></i><i></i>。<i></i>她，<i></i>她，<i></i><i></i>最<i></i><i></i>執念
。
<i></i><i></i>永恒<i></i><i></i>位執<i></i>者：空<i></i>、秩序、<i></i>源、終結、真<i></i>、<i></i>賦、命運、悖論、紛爭、<i></i><i></i>，<i></i><i></i>司管<i></i><i></i><i></i>則，足夠維係永恒<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>蘇殷留<i></i><i></i><i></i>位執<i></i>者<i></i><i></i>雖弱，但執<i></i>者<i></i><i></i><i></i><i></i>則<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>強弱，並<i></i>固<i></i>。
<i></i><i></i>位執<i></i>者<i></i>蘇殷<i></i>緣故很<i></i>近少女。<i></i>且神<i></i>另<i></i><i></i>給<i></i>少女<i></i><i></i>喚醒剩餘六位執<i></i>者，<i></i><i></i><i></i><i></i>她很<i></i>。
安排<i></i><i></i>切，神<i></i>再無牽掛，卸<i></i>神<i></i>，走<i></i>萬千界。<i></i><i></i>軀<i></i>逐漸消散，神魂變<i></i>混沌，<i></i><i></i><i></i><i></i>滋養世界，意識散入山海<i></i>……
永恒，永恒界劃<i></i><i></i><i></i>域，<i></i>區彆<i></i>任神<i></i>，<i></i>更<i></i>被叫做界<i></i>。
意喻：萬千世界<i></i><i></i>，至<i></i>無<i></i><i></i><i></i>。
執<i></i>者統掌<i></i><i></i><i></i>則，決<i></i>世界<i></i>興衰敗落。
神命更迭，<i></i>斷向<i></i>，屬<i></i>神<i></i><i></i><i></i>代慢慢被淡忘，<i></i><i></i>，受執<i></i>者<i></i>尊敬<i></i>少女，<i></i>消失<i></i>。