<i></i><i></i>怕<i></i>念頭。
堂堂八尺男兒，居<i></i>怕鬼，<i></i>話<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>太難<i></i>情<i></i>，任鴻光情<i></i><i></i>禁<i></i>摩挲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>熱<i></i>臉龐，恨<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>洞鑽<i></i><i></i>。
碧華莞爾<i></i>笑道：“<i></i><i></i>怕，並非厲鬼<i></i>祟。”<i></i>罷，她又忍<i></i>住問<i></i><i></i>句，“<i></i>精通卜卦算命<i></i>術，<i></i>何沒<i></i>看<i></i><i></i><i></i>命火<i></i><i></i>未<i></i>鬼氣纏繞？”
任鴻光臉更紅<i></i>，囁嚅道：“望鬼氣<i></i>看<i></i>鬼<i></i><i></i>貌，<i></i>沒敢<i></i>師父<i></i>......”
“<i></i>輩修<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>迎難<i></i><i></i>，豈<i></i><i></i>噎忘食，若<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>遇<i></i>厲鬼，又該<i></i>何處<i></i>？”碧華被<i></i><i></i><i></i>直<i></i>輩<i></i>輩<i></i>稱呼，情<i></i><i></i>禁<i></i>長輩<i></i>口<i></i>提<i></i><i></i><i></i><i></i>句。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，裝<i></i><i></i>輩<i></i><i></i>教訓晚輩<i></i>感覺，<i></i>真<i></i>頭。