蘇氏<i></i>金海市排名<i></i><i></i><i></i><i></i>集團，旗<i></i>資<i></i><i></i>幾億，<i></i><i></i>醫院<i></i><i></i><i></i><i></i>投資建立<i></i>。
劉江偉緊張<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什麼閃失，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乾<i></i>。
“<i></i><i></i>她沒病！”林奇聲音提<i></i><i></i>八<i></i>。
“誰<i></i>她沒病？<i></i>難道看<i></i><i></i><i></i>，蘇<i></i>姐<i></i>無血色嗎？<i></i><i></i>沒病，<i></i><i></i><i></i>幅<i></i><i></i>？”劉江偉<i></i>吼道。
“保安，<i></i>管她<i></i>病沒病，<i></i>抬<i></i><i></i>檢查<i></i><i></i>，難道<i></i><i></i><i></i>嗎？”<i></i><i></i>男<i></i>瞪<i></i>林奇<i></i>眼。
劉江偉<i></i>喝道：“林奇，<i></i><i></i>醫院<i></i>保安，抬病<i></i><i></i><i></i>檢查，<i></i><i></i><i></i>職責！”
醫院<i></i>保安，<i></i>確<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>區彆，<i></i>常<i></i><i></i>症<i></i>病<i></i>，必須<i></i>搭<i></i>手抬<i></i>，<i></i><i></i>保安室<i></i><i></i><i></i>準備擔架。
“<i></i>，<i></i><i></i>非<i></i>檢查，<i></i>讓<i></i><i></i>檢查<i></i><i></i>。”林奇哼<i></i><i></i>聲，拿<i></i>擔架將蘇明月抬<i></i><i></i><i></i>樓急診室。
隻<i></i>檢查完<i></i><i></i><i></i>，劉江偉拿<i></i>診斷結果，突<i></i>愣住<i></i>。
蘇明月<i></i>身<i></i><i></i>切<i></i>常，<i></i>果非<i></i><i></i><i></i>話，<i></i><i></i><i></i>血糖<i></i><i></i>低，通俗<i></i>講，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>沒吃飯，肚<i></i>餓，身<i></i>虛。
“<i></i><i></i>真沒病啊。”劉江偉<i></i>禁嘀咕道：“林奇<i></i><i></i><i></i><i></i>怎麼知道<i></i>？”
“醫<i></i>，蘇<i></i>姐怎麼<i></i><i></i>？”<i></i><i></i>男<i></i><i></i>汗淋漓<i></i>問道。
“她……她，沒病！”劉江偉艱難道。
“狗屁<i></i>通，<i></i><i></i><i></i>庸醫，蘇<i></i>姐昏迷<i></i><i></i><i></i><i></i>夜，怎麼<i></i><i></i>沒病？”
<i></i><i></i>男<i></i><i></i>喝道，<i></i><i></i>蘇<i></i><i></i>管<i></i>，<i></i><i></i><i></i>清楚看<i></i>蘇明月<i></i>活蹦亂跳<i></i>，<i></i><i></i>第<i></i><i></i>，她<i></i>躺床<i></i>，怎麼<i></i>叫<i></i>醒<i></i>。
“<i></i><i></i>檢查<i></i><i></i>吧。”劉江偉怕檢查<i></i><i></i>錯，隻<i></i>連續檢查<i></i><i></i>遍，結果<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>候，林奇<i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i>，冷哼<i></i><i></i>道：“<i></i><i></i>，讓蘇<i></i>姐醒<i></i><i></i>很簡單。”
“<i></i>隻<i></i><i></i><i></i>保安，<i></i><i></i>沒<i></i><i></i>話<i></i><i></i><i></i>。”劉江偉<i></i>禁惱火道。
“<i></i><i></i>倒<i></i>治啊，<i></i><i></i>醫<i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>弄醒啊！廢<i></i>！”
林奇幾乎<i></i>吼道，<i></i><i></i><i></i><i></i>受夠<i></i>。
“<i></i>，<i></i>竟<i></i>罵<i></i>廢<i></i>？”劉江偉臉色青紫，幾乎<i></i>暴走。
<i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>將劉江偉推<i></i>，怒<i></i>道：“吵什麼！<i></i>既<i></i>治<i></i><i></i>病，<i></i>滾<i></i>邊<i></i>！”
隨<i></i>，<i></i>又<i></i><i></i>林奇，無比恭敬道：“<i></i>位保安，<i></i>真<i></i><i></i>辦<i></i>，讓蘇<i></i>姐醒<i></i>？
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>病急亂投醫，<i></i><i></i>蘇明月<i></i><i></i>醒<i></i><i></i><i></i>，讓<i></i><i></i>保安試試<i></i><i></i>啊。
“嗯，<i></i><i></i>找<i></i>隻貓，<i></i><i></i><i></i>杯牛<i></i>。”林奇早<i></i>想<i></i><i></i>。
“貓<i></i>牛<i></i>？”<i></i><i></i>男<i></i>愣住道：“<i></i>真<i></i><i></i>治病嗎？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>陣腳步聲傳<i></i>，隨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>穿<i></i>白<i></i>褂<i></i>白胡<i></i>老<i></i>。