《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第105章 失落雪山08
“<i></i>呀！”
廿廿<i></i>沒猶豫，<i></i>便離<i></i>隊伍，走<i></i>魏珠跟<i></i>，伸手道，“您<i></i>針呢？給<i></i>吧，<i></i>給您紉。”
魏珠尷尬<i></i>直“哎喲”，“……<i></i><i></i>邊兒呢。格格您看，您<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兒<i></i>？”
廿廿想<i></i>想，便<i></i>笑<i></i>道，“<i></i>！”
巧格<i></i><i></i>看<i></i><i></i>辰<i></i><i></i><i></i>，卻見廿廿跟<i></i>魏珠離<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>冷笑，“她走<i></i><i></i><i></i>，誤<i></i><i></i>辰，<i></i><i></i>她<i></i>己<i></i>命<i></i>！”
.
<i></i><i></i>涼亭，魏珠趕緊往<i></i>請，<i></i>邊走<i></i>邊衝乾隆爺擠眉弄眼，“……幫咱<i></i>紉針<i></i>格格兒，<i></i>給請<i></i>啦。針哪，<i></i><i></i>根紉<i></i><i></i><i></i><i></i>針哪？”
<i></i>意<i></i><i></i><i></i><i></i>愣，乾隆爺便已<i></i>樂<i></i>，忙顫顫巍巍<i></i><i></i><i></i>打<i></i>，“<i></i><i></i>兒哪……哎喲，剛才<i></i><i></i><i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>老手<i></i>哆嗦，掉<i></i><i></i><i></i>，怎麼<i></i>沒影兒<i></i>呢？”
魏珠故意<i></i>急，“<i></i><i></i>怎麼<i></i>呢？<i></i>位幫忙兒<i></i><i></i>格格<i></i>給找<i></i><i></i>，<i></i><i></i>針卻沒<i></i><i></i>，<i></i><i></i>怎麼辦呢？”
廿廿忙<i></i><i></i>，先給乾隆爺<i></i><i></i><i></i>禮，“老爺爺<i></i>，請您老<i></i>安。”<i></i><i></i><i></i>趴<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>兒<i></i>趴<i></i><i></i><i></i>處找尋<i></i><i></i>。
廿廿<i></i>完<i></i>沒留神乾隆爺，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>魏珠<i></i>副<i></i>急找針<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乾隆爺<i></i>穿<i></i>真<i></i>半<i></i>兒<i></i>沒<i></i>什麼特彆<i></i>。
<i></i>宮<i></i>，無論<i></i>皇帝，<i></i><i></i>太監，除<i></i>逢<i></i><i></i>節<i></i>才穿彩繡花衣<i></i><i></i>，<i></i>素<i></i><i></i><i></i>素色<i></i>常服袍。
便<i></i>皇帝<i></i>常服袍，<i></i><i></i><i></i>抹素色，<i></i><i></i><i></i>料<i></i><i></i><i></i>色<i></i>暗花，絕沒<i></i>彩繡<i></i>，更<i></i><i></i>提什麼明黃<i></i>。
<i></i>常皇帝<i></i><i></i>臣、太監<i></i><i></i>常服袍<i></i>，<i></i><i></i>石青色居<i></i>；今兒乾隆爺無非<i></i><i></i>穿<i></i><i></i>秋香色，<i></i><i></i><i></i><i></i>暗沉<i></i>常。