《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第102章 失落雪山05
“<i></i>知道<i></i>什麼……”
少<i></i><i></i>意識<i></i>又『揉』<i></i>『揉』眼睛，“<i></i>怎麼看<i></i>隻<i></i>看<i></i><i></i>團黑影。”
“<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>概輪廓。”
“卻怎麼<i></i>看<i></i>清楚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>奇怪。”
少<i></i>又『揉』<i></i>『揉』眼睛，眼白<i></i>片血紅，“怎麼<i></i>看<i></i>清楚呢？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>視<i></i><i></i>降<i></i>？”
“奇怪……”
“彆『揉』<i></i>。”
蕭驍拉住<i></i>少<i></i>胳膊，“<i></i><i></i><i></i><i></i>眼睛<i></i>問題。”
“<i></i><i></i>什麼問題？”
少<i></i>睜<i></i>眼睛看向蕭驍，“<i></i><i></i><i></i>眼睛<i></i>問題……<i></i><i></i><i></i>哪<i></i><i></i>問題<i></i>？”
“<i></i>哪<i></i><i></i>沒<i></i>問題。”
“<i></i>隻<i></i>看<i></i>清楚<i></i>妖怪<i></i>已。”
蕭驍<i></i>話沒<i></i>讓少<i></i>臉<i></i><i></i>困『惑』減輕<i></i>少。
<i></i>覺<i></i><i></i>己<i></i>像沒聽懂<i></i>哥哥<i></i>話。
<i></i><i></i>卻又似乎隱隱意識<i></i><i></i>什麼。
<i></i>差<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>想明白<i></i>。
……
“<i></i><i></i><i></i><i></i>注<i></i><i></i><i></i>該<i></i><i></i>牛<i></i>情況嗎？”
蕭驍鬆<i></i>抓住少<i></i>胳膊<i></i>手。